سبک های فرزند پروری و تاثیر آن بر فرزندان
سبک فرزندپروری شما روی همه چیز، از وزن فرزندتان گرفته تا احساس او نسبت به خودش تأثیر گذار است. باید اطمینان حاصل کنید که سبک فرزندپروری شما از رشد و توسعه سالم حمایت میکند، زیرا نحوه تعامل شما با فرزندتان و انضباطی که در قبال او دارید تا پایان عمرش روی او تأثیر دارد. محققان چهار نوع سبک فرزندپروری را شناسایی کردهاند: مقتدرانه(Authoritative) مستبدانه(Authoritarian) سهل گیرانه(Permissive) بی اعتنا(Uninvolved) هر سبکی رویکرد متفاوتی برای تربیت فرزندان و ویژگیهای مختلفی دارد.
1- فرزندپروری مقتدرانه (Authoritative child-rearing style)
این روش موفق ترین روش فرزندپروری است که پذیرش و روابط نزدیک، روش های کنترل سازگارانه و استقلال دادن مناسب را شامل می شود. والدین مقتدر، صمیمی و دلسوز و نسبت به نیازهای کودک حساس هستند. آنها قاطع هستند اما دخالت گر و محدود کننده نیستند. شیوه های انظباطی آنها بجای تنبیهی بودن حمایت کننده است. این والدین قوانین و رهنمودهایی پی ریزی می کنند که فرزندان آنها چنان بار می آیند که از آنها پیروی کنند و اغلب براي مطيع سازي از استدلال و منطق بهره ميجويند و به منظور توافق با کودک با او گفتوگو ميکنند. از رفتارهاي نامطلوب نميترسند و تاب مقاومت در برابر عصبانيت کودک را دارند و به تلاشهاي کودک در جهت جلب حمايت و توجه پاسخ ميدهند و از تقويتهاي مثبت بيشتري استفاده ميکنند. اين والدين در بعد محبت نيز عملکرد خوبي دارند و در ابراز محبت و علاقه و مهرباني دريغ نميورزند. آنها حقوق ويژه خود را به عنوان يک بزرگسال ميشناسند و به علايق فردي و ويژگيهاي خاص کودک خود نيز آگاهي دارند. در کل این والدين در عين گرم و صميمي بودن با فرزند خود، کنترل کننده و مقتدر هستند. اين شيوه به فرزندان کمک ميکند تا با هنجارهاي اجتماعي بهتر سازگار شوند. آنها رابطه والد-فرزند لذت بخش و از لحاظ هیجانی خشنود کنندهای را برقرار میکنند که کودک را به سمت ارتباط نزدیک میکشاند. والدین مقتدر در عین حال، کنترل قاطع و معقولی را اعمال میکنند؛ آنها روی رفتار پخته تأکید دارند و برای انتظارات خود دلیل میآورند. و بالاخره، والدین مقتدر به تدریج استقلال مناسب به کودک داده و به او اجازه میدهند در زمینههایی که آمادگی دارد تصمیماتی را بگیرد (کوچینسکی و لویس،۲۰۰۲، به نقل از لورا برک،۲۰۰۷). تربیت مقتدرانه در طول دوره کودکی و نوجوانی با چند جنبه از شایستگی ارتباط دارد: خلق خوش بینانه، خویشتنداری، استقامت درتکلیف، همکاری، عزت نفس بالا، پختگی اجتماعی و اخلاقی و عملکرد تحصیلی مطلوب دستآورد چنین خانوادهای ست. (آماتو وفولر ۲۰۰۲، به نقل از لورابرک،۲۰۰۷).